Jakie środki ostrożności musisz wiedzieć o rurkach dotchawiczej?

Po usunięciu rurki do znieczulenia ogólnego często występują problemy z oddychaniem, krążeniem i innymi problemami, które mogą zagrażać życiu w ciężkich przypadkach. Dane wykazały, że częstość występowania poważnych nieprawidłowości w oddychaniu podczas lub po usunięciu rurki wynosi 4%-9%, a około 0,19% przypadków wymaga ponownej intubacji. Jeśli usunięcie rurki jest „ idealne ”po operacji, pacjent powinien mieć zadowalającą wentylację, normalną swobodę oddychania, całkowity odruch ochronny dróg oddechowych i normalną czynność płuc. Jednak w praktyce klinicznej niewielka liczba pacjentów nie jest w stanie całkowicie spełnić tych warunków przed usunięciem rurki, co prowadzi do różnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu oddechowego i krążenia.

Przygotowanie przed usunięciem rurki intubacyjnej

Pod koniec operacji znieczulenie na ogół ustało, a pacjent wszedł w fazę rekonwalescencji. Jeśli parametry życiowe są stabilne, autonomiczne oddychanie poprawiło się zadowalająco, objętość pływowa jest wystarczająca, aby zaspokoić potrzeby organizmu, a świadomość jest stopniowo oczyszczana, a następnie można rozpocząć przygotowanie do usuwania rurki.

Przed usunięciem rurki intubacyjnej należy odessać od pacjenta wydzielinę ustną i tchawiczą. Przy zasysaniu tchawicy należy stosować delikatniejszą i bardziej elastyczną rurkę aspirującą, a jej średnica nie powinna przekraczać połowy wewnętrznej średnicy tchawicy. Czas ssania nie powinien przekraczać 30 sekund naraz, aby uniknąć niedodmy płuc i niedotlenienia ssącego. Powtarzaj to kilka razy z przerwami, aż strona będzie czysta. Przed usunięciem rurki może być wymagana wentylacja z dodatnim ciśnieniem, szczególnie w przypadku operacji klatki piersiowej, aby umożliwić odpowiednie napompowanie płuc.

Czas usuwania rurki intubacyjnej

Wskaźniki do usunięcia rurki powinny opierać się na stanie pooperacyjnym pacjenta i własnym doświadczeniu anestezjologa. Ogólnie rzecz biorąc, gdy ciśnienie krwi, tętno i oddychanie pacjenta są stabilne, zwłaszcza gdy oddychanie jest odpowiednie, świadomość jest zasadniczo czysta, a wszystkie odruchy zasadniczo powróciły do normy, a jeśli zastosowano środki zwiotczające mięśnie, ich działanie powinno całkowicie zniknąć. Niedepolaryzujące środki zwiotczające mięśnie powinny być odpowiednio odwrócone po zniknięciu ich działania, a następnie można rozważyć usunięcie rurki.

Problemy, na które należy zwrócić uwagę podczas i po usunięciu rurki dotchawiczej

Przed wyjęciem rurki intubacyjnej należy przygotować maskę, laryngoskop i rurkę dotchawiczą na wypadek konieczności ponownej intubacji z powodu wszelkich nietypowych zdarzeń po usunięciu rurki.

Wentylacja czystym tlenem powinna być kontynuowana przez 3-5 minut lub synchronicznie sterowana ręcznie torba oddechowa-wspomagane oddychanie przed usunięciem, aby zapewnić wystarczające rezerwy tlenu.

Gaz w mankiecie rurki intubacyjnej powinien zostać wydobyty, aby uniknąć braku uwolnienia gazu, co może powodować ucisk na struny głosowe (napięcie w strunach głosowych zostało przywrócone po zakończeniu znieczulenia), powodując chrypkę, paraliż strun głosowych lub zwichnięcie chrząstki nagłośniowej. Rurkę dotchawiczą należy usunąć za pomocą krzywizny, aby zmniejszyć stymulację głośni.

Po usunięciu rurki obserwuj swobodę oddychania pacjenta i wszelkie nieprawidłowości, które mogły wystąpić przed usunięciem. W przypadku przemieszczenia w tylnej części języka lub wydzieliny tchawicy należy zapewnić regulację i ssanie, aby górne drogi oddechowe były niezakłócone.

W przypadku utrudnionego oddychania po usunięciu rurki dotchawiczej gardło należy obserwować bezpośrednio przez laryngoskop, a następnie odpowiednio zastosować leczenie ogólnoustrojowe.

W przypadku pacjentów z trudnymi drogami oddechowymi lub dla których intubacja przed operacją była trudna, należy wcześniej przygotować różne urządzenia ratownicze, aw razie potrzeby należy podjąć ponowną intubację lub inne odpowiednie środki.