Jak ocenić, czy igła Veressa weszła do jamy brzusznej

Użycie igły Veress jest pierwszym krokiem w oficjalnym rozpoczęciu operacji laparoskopowej, a także najbardziej niebezpiecznym krokiem. Dane pokazują, że wśród powikłań operacji laparoskopowej powikłania związane z igłą Veress i pierwszym nakłuciem stanowią ponad połowę. Łatwo zrozumieć, że tylko ten krok w operacji laparoskopowej nie może zostać ukończony pod nadzorem laparoskopu. Dlatego zwracanie uwagi na szczegóły nakłucia igły Veress jest bardzo korzystne dla poprawy bezpieczeństwa operacji.

1. Metoda oceny wejścia igły veress do jamy brzusznej: obserwuj odczyt ciśnienia w jamie brzusznej

Jeśli istnieją dwa oczywiste przełomy, często wskazuje, że igła Veress weszła do jamy brzusznej. Istnieją inne metody kliniczne, aby ocenić, czy igła Veress jest bezpieczna, aby dostać się do jamy brzusznej. Na przykład, obserwując odczyty ciśnienia w jamie brzusznej na maszynie do pneumoperitoneum, która jest często używana. Po podłączeniu rurki inflacyjnej do igły veress, ciśnienie w jamie brzusznej jest na początku ujemne (niekoniecznie wszystkie), a wraz z postępem inflacji odczyt powoli rośnie, wskazując, że igła Veress weszła do jamy brzusznej. Jeśli odczyt jest powyżej 15mmHg na początku inflacji, odczyt nie zmniejsza się po dostosowaniu kierunku igły veress w lewo i w prawo, a szybkość wlotu powietrza zwalnia lub spada do zera, jest prawdopodobne, że końcówka igły Veress nadal znajduje się w tkance ściany brzucha.

2. Metoda oceny, czy igła Veress weszła do jamy brzusznej: strzykawka normalnej soli fizjologicznej jest połączona z igłą veress

Inna metoda jest wymieniana w wielu powiązanych książkach, która polega na osądzaniu przez podłączenie strzykawki wypełnionej normalną solą fizjologiczną do igły veress. Metoda polega na pobraniu strzykawki o pojemności 5-10ml, napełnieniu jej normalną solą fizjologiczną i podłączeniu igły Veress. Kontynuuj wycofywanie, aż tłok zostanie wyciągnięty i obserwuj, czy pobierana jest krew lub inny płyn. Po wyciągnięciu tłoka, jeśli igła veress dostała się do jamy brzusznej, woda w strzykawce będzie powoli napływać, a poziom cieczy w strzykawce będzie równomiernie spadał. Jeśli igła Veress nie dostanie się w pełni do jamy brzusznej, a końcówka igły nadal znajduje się w tkance ściany brzucha, poziom cieczy strzykawki nie spadnie płynnie. Takie podejście wygląda dobrze, ale jego praktyczna wartość jest dyskusyjna. Jeśli nakłucie dostanie się do naczynia krwionośnego, chociaż zdarza się to rzadko, jeśli tak się stanie, zwykle wchodzi do dużego brzusznego naczynia krwionośnego, a krew zostanie wyrzucona przez igłę do nakłucia bez wycofywania się; podczas wchodzenia do przewodu jelitowego powinien również spaść poziom płynu w strzykawce. Takie podejście ma niewielką wartość w sytuacjach krytycznych. Ponadto ta metoda nie jest tak prosta jak poprzednia metoda, więc ta metoda oceny jest rzadko stosowana.

Chirurdzy często bardziej martwią się wejściem igły Veress do rurki jelitowej. Jest takie powiedzenie, że strzykawka jest podłączona do igły Veress i wycofana. Jeśli płyn jelitowy zostanie wyekstrahowany, może być czysty. Ale pytanie brzmi, czy jeśli płynu nie można wypompować, czy nie może dostać się do jelita? Jeśli płyn zostanie wycofany, jak możesz stwierdzić, czy jest to wodobrzusze czy płyn jelitowy? Dla osób z wysokim ryzykiem przylegania do ściany brzucha i łatwego przebicia do jelita, najbezpieczniejszą metodą jest zastosowanie otwartego umieszczenia.